Redovna bogosluženja nedeljom i za vreme praznika obavljaju dva sveštenika, dva reformatska sveštenika u svojstvu stalne ispomoći i više đakona. Pošto je služenje dosta prošireno, ima crkvenih opština gde samo jednom mesečno stiže radosna vest Jevanđelja. Naša crkva ima dva studenta teologije.
Evangeličku veronauku obavljamo kako u crkvi, tako i u državnim osnovnim i srednjim školama. Redovno postoji i konfirmacijsko učenje, a konfirmacija se tradicionalno obavlja na dan praznika Duhovi. Omiljeni su časovi Biblije. Imamo i Nedeljnu školu.
Rad Udruženje žena je višestruki:
- Grupe ručnog rada, koje se bave pravljenjem poklona, organizuju božićne vašare, iz čije zarade vrše haritativu delatnost.
- U našoj crkvi su aktivna dva ženska hora.
- Rad sa starim i bolesnim osobama, a uz pomoć Ekumeničke haritativne službe iz Novog Sada, mesečno se vrši besplatno merenje krvnog pritiska i nivoa šećera u krvi za sve zainteresovane.
- gozbe ljubavi, gozbe i razna druga praktična organizacija.
Naša crkva ima i aktivno Evangeličko hrišćansko omladinsko udruženje. Svoje aktivnosti obavlja u krugu dece i omladine. Organizuje sve dečje programe, dečji Božić, letnje kampove katehizacije, omladinske susrete, omladinsku dramsku sekciju.
Više državnih radio stanica širom Vojvodine redovno emituju evangeličke programe na mađarskom i nemačkom jeziku.
Naša crkva je aktivni učesnik ekumenskih odnosa. Sa Reformatskom Hrišćanskom Crkvom negujemo bratske dobre odnose. U pojedinim našim crkvenim opštinama decenijama služe reformatski sveštenici. Sa Katoličkom Crkvom godinama zajedno držimo Ekumeničku molitvenu osminu. Ove godine, u našoj evangeličkoj crkvi u Subotici, prvi put od 1918. godine, služio je zajedno katolički nadbiskup iz Beograda i Bački Episkop Pravoslavne Crkve.
Izgradili smo dobre odnose i sa državnim organima vlasti. Superintendent Evangeličke Hrišćanske Crkve Augsburškog veroispovedanja u Srbiji – Vojvodini član je Saveta za verska pitanja pri Vladi u Beogradu, rukovodioc je sekcije za verska pitanja Nacionalnog saveta mađarske nacionalne manjine. Gradske samouprave, kao i Pokrajina pružaju skromnu materijalnu pomoć svim crkvama i verskim zajednicama, pa tako i nama.
Najveću poteškoću čini ogroman nedostatak sveštenika, kao i nedostatak materijalne pomoći. Jedna od naših teologa, koja je studirala na Fakultetu verskih nauka u Budimpešti, vrativši se kući započela je službu u Kikindi, ali zatražila je odobrenje vraćanja u Mađarsku, zbog sklapanja braka.”[1]
Čim bi naša Crkva dobila veću materijalnu pomoć, mogla bi da rekonstruiše svoje objekte, i da postavi sveštenike u službu. Bila bi potrebna velika misijska delatnost, jer je prošlost učinila svoje. U Vojvodini još uvek živi više od 300.000 Mađara, od kojih veliki procenat ne pripada ni jednoj verskoj zajednici.
U tome vidimo značaj misijske delatnosti, ali u nedostatku materijalnih sredstava, realizacija ovog zadatka je otežana, i zato smo u nepovoljnom položaju u odnosu na misijske delatnosti drugih verskih zajednica.
U ovakvim okolnostima vrši Evangelička Hrišćanska Crkva Augsburškog veroispovedanja u Srbiji – Vojvodini svoju službu Jevanđelja, s blagoslovom Gospodara Crkve i uz skromnu materijalnu pomoć Ministarstva vera i lokalnih samouprava. Istraživanja i dokumenti su legitimisali našu crkvu, kako pred zakonodavnim telima Republike Srbije, tako i pred onim lokalnim samoupravama, na čijoj teritoriji vršimo naše službe.
Nemamo osećaj da smo izbrisani iz jedinstva evangelista! Usled vladajuće crkvene politike, decenije istorije su zamaglile istoriju naše crkve, ali nisu mogle da je konačno izbrišu. Pronalaženjem istorijskih dokumenata, imamo utisak, da su se nastojanja za negiranje naše crkve povukla. Konačno, naša Crkva ni do dana današnjeg nije dobila ni usmeno ni pismeno obaveštenje o brisanju svog članstva u Svetskoj luteranskoj federaciji.
[1] Videti: Prilozi: Molba Hargite Makan [Makán Hargita]
